Vandaag was ik even te gast bij Koffietijd om terug te blikken op 2014. Inmiddels ben ik gewend dat mijn gezicht eerst vol geplamuurd moet worden en dat een geluidsjongen in je shirt mag om een zendertje op te klemmen. En dat ik dat zendertje dan bijna in de wc laat vallen als ik moet plassen.
Maar bij Koffietijd ging het er nog iets professioneler aan toe: ik moest zowaar van te voren repeteren. Eerst nam ik de vragen door met de regie-assistente. En toen nog in de studio-opstelling met Pernille de presentatrice. En er waren twee medewerkers die om de zoveel tijd vroegen: ‘Als er iets onduidelijk is, zeg het maar hoor! Wil je nog wat drinken, eten?’ Het leek bijna of ik heel belangrijk was.
Gelukkig viel dat mee, want ondanks de repetitie werd mijn naam tijdens de uitzending twee keer verkeerd uitgesproken. (Ik dacht heel hard in mijn hoofd: het is Rééééétsjul). Afgezien van deze kleine spraakverwarring was het gezellig daar in de Koffietijd-villa. Vooral backstage waar ik met Frank Boeijen en MC Fit moest wachten. Ontzettend sympathieke mannen die het tijdloze nummer ‘Zwart Wit’ in een nieuw jasje hadden gestoken.
Na Koffietijd vond ik wel even welletjes met de media en ikreddewereld.nl en daarom kruip ik nu in een rustig hol om bij te komen.
Maar, nieuwe heldenplannen broeien in mijn hoofd. Mijn nieuwe uitdaging zal anders en specifieker worden dan vorig jaar maar wel met dezelfde insteek: de alledaagse keuzes van jou als individu maken een verschil. Eind maart na mijn reis door Brazilië zal ik er verder over berichten. Hopelijk tot dan!
Geef een reactie