Vanuit de wetenschap zijn er steeds meer aanwijzingen dat je van altruïsme gezonder, stressbestendiger en gelukkiger wordt. Dat schrijft de Volkskrant. Hier kun je het artikel erover lezen dat dit weekend in Sir Edmund is verschenen.

Ik ben mijn 365-goede-dadenjaar niet begonnen om deze redenen, maar ik kan wel bevestigen dat het inderdaad dit effect op me heeft gehad. Door me in te zetten voor zaken die ik groter acht dan mezelf, kan ik  makkelijker dingen loslaten en voel ik me meer verbonden met de wereld om me heen. Ik denk dat dit komt omdat je door anderen te helpen, meer in contact staat met basale menselijke behoeftes als verbondenheid, solidariteit, wederkerigheid, rechtvaardigheid en compassie.

Helpers High

Sommige mensen betogen dat je daarom nooit oprecht over altruïsme kunt spreken, omdat je ook zelf baat hebt bij de goede daad. Ik denk dat het juist een goede zaak is dat streven naar vooruitgang en vrijgevigheid gepaard gaat met plezier. Zo zijn we eerder geneigd ons in te zetten voor anderen, waardoor onze samenleving als geheel steeds weer een stukje empathischer wordt. 

Leestip: Vergeet het nieuws, er is vooruitgang

Altruïsme kent ook valkuilen! Het is niet zo dat je 100 keer zo gelukkig wordt van 100 goede daden. Dit heb ik aan den lijve ondervonden. Zorg eerst goed voor jezelf, pas dan kun je met volle aandacht omkijken naar anderen.

Misschien is het ook leuk om te weten dat ik in mijn boek dat eind dit jaar uitkomt, veel aandacht besteedt aan de voordelen en valkuilen van een bestaan als alledaagse held. Als je nog interessante informatie hierover hebt, of je eigen ervaringen hierover wilt delen; ik hoor het graag!