Fietsen is voor Nederlanders als ademen, je denkt er niet over na. Het opstappen, trappen en sturen gaat vanzelf.

Maar ik kwam er vandaag achter dat dit lang niet voor iedereen in ons land geldt. Maar dit wél zouden willen!

Buurthuis de Uithoek biedt daarom fietslessen  voor allochtonen zodat zij zich makkelijker binnen de stad kunnen verplaatsen.

Ik ging eerst een kopje koffie drinken met Liesbeth de coördinator van deze lessen en wat ik dacht de vrouwen en mannen die mee gingen doen. Maar dat bleken uiteindelijk de schoonmaker en de beweegmakelaar (begeleidt allochtonen met het ontplooien van beweegactiviteiten) te zijn. De laatste Mustafah heeft mij een half uur lang wijsgemaakt hoe bang hij was om te fietsen. En wat hij toch moest doen als hij zou vallen. Wacht maar Mustafah…

Daarna ging ik banden oppompen en sloot ik mezelf buiten het gebouw. Gelukkig kwam Liesbeth naar de deur toen ik op het punt stond over een getand hek te klimmen.

Gelukkig ging het fietscoachen een stuk beter! De vrouwen waren heel leergierig en twee gingen als een speer.

Ineens moest ik nadenken over hoe ik dingen op de fiets doe. Ik hoorde mezelf dingen zeggen als:

  • “Alles wat jij doet heeft invloed op de fiets.”
  • “Je bent bang, dat voelt de fiets!”
  • “Het komt goed echt, Als je eenmaal controle hebt over de fiets gaat het allemaal vanzelf.”
  • “Houd je bovenlichaam recht bij het uitsteken van je hand.”
  • “Vaart maken, vaart maken! Je wiebelt omdat je te sloom fietst!”
  • “Wow, je steekt je hand uit. Wat goed!”
  • “Kwestie van oefenen. Hoe vaker je dit doet, hoe meer je aanvoelt wat jouw bewegingen voor invloed op de fiets hebben.”

Nog iets waar ik nooit bij stil sta: fietsen is beweging. De vrouwen die meededen vonden het fietsen zwaar. Maar serieus. Echt zwaar. Ze waren aan het zweten en hijgen.

2014-03-28 14.09.32

Ik en Liesbeth

Liesbeth zei, terecht: “Dames, jullie kunnen ook aan de conditie werken door af en toe te wandelen. Als je fit bent, gaat het fietsen ook makkelijker!”

“Poeh”, zei H. “Dit is goed voor mijn dijbenen!” Alledrie waren ze het over eens dat fietsen gezond was en dat een keer in de week oefenen niet volstond.

H. was van plan een fiets te kopen. M. wilde zelf gaan oefenen met haar man. T. die nog niet zelfstandig kon fietsen was het meest fanatiek. Die wilde vaker les om haar angst te overwinnen te vallen.

Helaas kon dat niet, maar als iemand die dit leest het leuk vindt om een keer een fietsbuddy voor T te zijn?!

Na afloop gingen we nog een kopje thee drinken in het buurthuis. Van de vrouwen die daar op vrijdagochtend bij elkaar komen kregen we vet lekkere muntthee en zelfgemaakte Marokkaanse pannenkoekjes. En koekjes. En olijven. Niets kwam me tekort.

Ik vond het weer een mooi avontuur en ook goed voor mijn conditie, want ik heb heel wat meters achter de dames aangehold. Wil jij deze zomer goed in je bikini of zwemshort verschijnen en sociaal bezig zijn. Dan is dit dé activiteit voor jou! Geef je hier op.

Oh ja, en ben je goed in wiskunde? H. vertelde trots dat haar zoon een van de hoogste Cito-scores had gehaald en naar het gymnasium mag. Maar hij kan nog wel wat hulp gebruiken met rekenen. Dus vind je het leuk om bijles te geven en wat bij te verdienen? Stuur me dan een mailtje. Dan breng ik je in contact met H.

[youtube id=”https://www.youtube.com/watch?v=y2XKOUcAiBs” width=”600″ height=”350″]