Het leek me wel leuk om een vaste buurtkapper te hebben. Maar probeer er maar eens een in Lombok te vinden. Daar zitten serieus wel honderd salons, dus welke kies je?

De eerste gok pakte niet zo goed uit. Al het personeel zag eruit of het bekogeld was met sinaasappels. Wat bleek, de dag ervoor was de opening van hun spraytansalon geweest als aanvulling op hun kapdiensten en al het personeel had een spuitbeurt gekregen.

“Mijn dochter zei nog tegen me: ma, wat heb je een lekker kleurtje. Net of je een weekend weg bent geweest”, zei de vrouw die mijn haar onder handen nam. Nu deed ze dat niet per se slecht, maar ook niet zo spetterend dat dit het zicht op haar verontrustende gelaatskleur compenseerde.

Twee weken geleden probeerde ik weer een nieuwe uit: Dameskapsalon Aynur. Wat een verademing. De eigenaresse (waarvan ik helaas de naam ben vergeten) knipte me goed, zeurde niet over mijn droge haar noch bood ze me een remedie hiervoor aan van 40 euro per miniflacon.

We raakten aan de praat over de Islam en andere geloven. Ze vertelde over de Ramadan en de invulling die verschillende groepen moslims hieraan geven. En hoe zij het beleefde.
“Is dat niet heel lastig met die hitte?”, vroeg ik. “Helemaal niets drinken, hou je dat wel vol?”
Volgens de kapster was het goed te doen als je helder in je hoofd had waarvoor je het doet.

Een suikerpakketje voor Aynur

Een suikerpakketje voor Aynur

Ze was wel moe, dat kwam vooral omdat ze zoveel werkt, zes dagen in de week. Maar voor het Suikerfeest had ze een keer vrij genomen. Dan wilde ze bij haar gezin zijn. Ze legde uit dat het Suikerfeest voor moslims is, als wat Kerst is voor ons. Je komt samen met familie en/of vrienden en gaat lekker eten na een maand van vasten (overdag niet eten, drinken, roken en vrijen). Ook geef je elkaar drie dagen lang cadeautjes. Kinderen kussen de hand van hun ouders en brengen die naar hun voorhoofd. En het is een tijd van vergiffenis. Conflicten of ruzie van de afgelopen tijd praat je uit, zodat je met een schone lei begint. 

Ik vind het wel een mooie gedachte. Om mijn nieuwe favoriete kapster een extra vrolijk Suikerfeest toe te wensen, heb ik havermout-bosbessenkoekjes gebakken en langs gebracht. Ze zien eruit als mislukte krentenbollen, want ik ben wat creatief met hoeveelheden  en ingrediënten om gegaan, maar het gaat om de smaak. En die is goed.

Bij deze wens ik iedereen die het viert een fijn Suikerfeest toe. Eid Mubarak!

Ps. Ik heb nog heeeeel veel koekjes over, dus woon je ook in Utrecht in de buurt van Lombok en heb je zin in een zo’n prachtig koekje? Stuur me een DM via Facebook en ik stuur je mijn adres.