Ook superhelden worden een jaartje ouder. En vandaag is het dan zover. Ik ben…. pfff, ok, ik kan dit, ik kan dit, adem in, adem uit… slik,  puf, zucht…31 geworden.

Ik weet dat ik blij moet zijn dat er nog ben en al dat gezemel. Maar ik vind ouder worden gewoon niet leuk. Punt.

ipp

Wim bewaakt de taart

Helaas is het een realiteit waar ik niet onderuit kom. En dan kan ik er beter het beste van maken door niets te doen waar ik geen zin in heb. Het is tenslotte mijn verjaardag! Ik heb bijvoorbeeld geen zin om heel lang te bloggen. Dus ik houd het kort.

Mijn heldendaad van vandaag: taart naar de daklozenopvang gebracht. Niet zelfgebakken hoor, want daar had ik ook geen zin in. Maar taart is taart.

Ook heb ik een kopje koffie gedronken met de zeer hartelijke medewerkers/beheerders Wim en Richard (ex-daklozen) van de opvang. Over het leven gekletst enzo en dat zelfs de hoogsten in het leven kunnen vallen. Een gesprek dat ik zeker niet tegen mijn zin in voerde.

Zo. Einde.